Dzięki tym dokumentom Kościół uznaje pozytywność orędzi, które Maryja przekazała Pierinie, głównie podczas dwóch cykli objawień w latach czterdziestych i sześćdziesiątych XX w. Madonna przedstawiła się Pierinie jako „Róża Mistyczna”, a jej pierś zdobiły trze róże symbolizujące: modlitwę, ofiarę i pokutę, szczególnie za dusze konsekrowane (Pisaliśmy o tym historycznym wydarzeniu na stronie „Niedzieli” Historyczna decyzja Watykanu).

Orędzia Matki Bożej skierowane do Pieriny mają wiele wspólnego z orędziami fatimskimi. O tych związkach rozmawiałem ze specjalistą od objawień w Fontanelle Riccardo Caniato, wicedyrektorem włoskiego Wydawnictwa Ares.

Jakie są związki orędzia Matki Bożej w Fontanelle di Montichiari z orędziami z Fatimy?

Objawienia Madonny splatają się w jeden plan zbawienia. Dlatego z pewnością istnieje związek pomiędzy objawieniami w Fatimie i domniemanymi objawieniami Maryi Pierinie Gilli. Sama Matka Boża wielokrotnie łączyła swoje pojawienie się w Fontanelle di Montichiari z objawieniami w Cova da Iria (Fatima). Punktem kulminacyjnym włoskich objawień był dzień 7 grudnia 1947 r., kiedy Madonna pojawiła się Pierinie w katedrze w Montichiari i ukazała jej Hiacyntę i Francesco, pastuszków z Fatimy. Powierzając im Pierinę, powiedziała jej: «Będą twoimi towarzyszami we wszystkich twoich udrękach. Oni także cierpieli, mimo że byli młodsi od ciebie.” (...) "Oni ci pomogą. Tego właśnie chcę od Ciebie - prostoty i dobroci tych dzieci.”

Przy tej okazji Matka Boża wyjaśniła związek pomiędzy swoimi wizytami w Fatimie, Ghiaie di Bonate (inne z miejsc domniemanych objawień znajdujące się we Włoszech – przyp. W.R.) i Montichiari: «W Fatimie szerzyłam nabożeństwo Poświęcenia się Mojemu Sercu. W Bonate starałem się, aby to nabożeństwo szerzyło się w rodzinie chrześcijańskiej. Natomiast tutaj, w Montichiari, pragnę aby wspomniane już nabożeństwo do „Róży Mistycznej” połączone z nabożeństwem do Mojego Serca pogłębiło się w instytutach zakonnych, aby dusze zakonne czerpały obfite łaski z Mojego Matczynego Serca”. Następnie dodała, że „trzeba będzie dużo się modlić o nawrócenie Rosji”, powtarzając to, co zostało już powiedziane przy okazji objawień fatimskich.

Przy tej okazji Madonna w sposób znamienny zakończyła swoje orędzie, chcąc niemal zaakcentować jego powagę: «Tym objawieniem dla uświęcenia dusz zakonnych zamykam cykl objawień». W praktyce Matka Boża określiła Fatimę 1917, Ghiaie di Bonate 1944 i Montichiari 1947 jako trzy odrębne, ale wewnętrznie powiązane momenty jednej inicjatywy, której Bóg pragnie, aby odnowić nawrócenie całej ludzkości, rodzin chrześcijańskich i dusz konsekrowanych.

Uderzyła mnie także data 13-go miesiąca, o którym mówiła Madonna...

Ten fakt jest również ważny. W pamiętnikach Pieriny czytamy, co Madonna powiedziała jej 13 lipca, około czwartej rano (w szpitalu w Montichiari): „Pragnę, aby 13 dzień każdego miesiąca był ‘dniem maryjnym’, poprzedzonym 12. dniami specjalnych modlitw przygotowawczych.” Chciałem przypomnieć, że Pierina Gilli miała dwa cykle domniemanych objawień, jeden w 1947 r., zakończony w katedrze w Montichiari, drugi w 1966 r. w Fontanelle, podczas których otrzymała orędzia, które miała przekazać Kościołowi i całemu światu. To, co podałem jest opisem, który „widząca” przekazała z trzeciego objawienia z 1947 r., a który dotyczy jednego z najważniejszych spośród nabożeństw, o które prosiła Maria Róża Mistyczna, ponieważ dotyczy to w szczególności osób konsekrowanych, mężczyzn i kobiet, wszystkich instytutów zakonnych wzywanych przez Maryję Matkę Kościoła do odnowienia przyrzeczeń powołaniowych złożonych Panu Jezusowi.

Drugim ważnym nabożeństwem, którego pragnie Róża Mistyczna z Montichiari, jest Światowa Komunia Wynagradzająca - praktyka mająca na celu zadośćuczynienie za grzechy ludzkości i zadośćuczynienie za zniewagi wobec Jezusa, Eucharystii i Niepokalanego Serca Maryi. Madonna wprowadziła ją i wyjaśniła w Fatimie i, co znamienne, w Montichiari poprosiła, aby powtarzano ją co roku 13 października, w rocznicę ostatniego objawienia na ziemi portugalskiej.

Zauważamy, że wybór 13. dnia stanowi wyraźne nawiązanie do objawień fatimskich, które rozpoczęły się 13 maja 1917 r. i miały miejsce 13 kolejnych miesięcy, a których przesłaniem było właśnie zaproszenie Królowej Różańca do modlitwy o nawrócenie grzeszników. Zarówno w Fatimie, jak i w Montichiari - mając w pierwszym przypadku na uwadze całą ludzkość, w drugim szczególnie wszystkie kategorie dusz konsekrowanych – ponawia się dobitne i pilne wezwanie do pokuty, do poświęcenia się dla zbawienia innych i do modlitwy wstawienniczej.