Porta Fidei” - wokalno-instrumentalna kompozycja młodego, warszawskiego twórcy Filipa Andrzeja Matuszewskiego miała swoje światowe prawykonanie w łódzkiej archikatedrze w obecności m.in. abp. metropolity łódzkiego Marka Jędraszewskiego. Zatytułowana została tak samo, jak list apostolski Benedykta XVI na Rok Wiary, zainaugurowany w Rzymie 11 października w 50. rocznicę rozpoczęcia Soboru Watykańskiego II.
Niespełna półgodzinny, kilkuczęściowy utwór przeznaczony na mezzosopran, chór mieszany i orkiestrę powstał do wybranych tekstów poetyckich Karola Wojtyły („Pieśni o Bogu ukrytym”, „Wybrzeża pełnego ciszy” i innych). „Porta Fidei” nie ma nic wspólnego z coraz częściej dziś komponowanymi pseudooratoriami, stanowiącymi zlepek piosenek. Zarówno forma, jak i język dźwiękowy są niezależne od schematów typowych dla muzycznej komercji, aczkolwiek potraktowane zostały w ten sposób, że nowoczesność środków idzie w parze z komunikatywnością.
Kompozytor podkreśla, że sztuka powinna wzbogacać nas o nowe estetyczne doznania, potęgując podziw dla stworzonego świata i zacieśniając relacje ze Stwórcą. W tym wypadku Matuszewski dążył do zjednoczenia warstwy dźwiękowej z poezją tak, aby całości nadać intymny i osobisty charakter.
Prawykonanie zrealizowane zostało przez uczniów Ogólnokształcącej Szkoły Muzycznej I i II stopnia im. Henryka Wieniawskiego w Łodzi - chór oraz orkiestrę Łódzkie Smyczki pod dyr. Ryszarda Osmolińskiego. Do współpracy zaproszono mezzosopranistkę Urszulę Kryger, saksofonistę Jacka Delonga, organistę Marcina Sówkę i narratora, Jerzego Zelnika. Zróżnicowane nastrojowo sekwencje „Porta Fidei”, niekiedy bazujące tylko na śpiewie z organami, kulminowały w przedostatniej, dynamicznej części z udziałem wszystkich wykonawców.
Starannie przygotowany występ spotkał się z niezwykle ciepłym przyjęciem ze strony słuchaczy. Powtórzony został po tygodniu w kościele pw. Matki Boskiej Jasnogórskiej.
Pośród licznych rocznicowych uroczystości upamiętniających odzyskanie w 1918 r. niepodległości przez Polskę nie mogło zabraknąć i tej organizowanej od wielu lat w Olsztynie przez Wójta Gminy, Proboszcza miejscowej parafii oraz Dyrektora Gminnego Ośrodka Kultury.
Tym razem Dzień Narodowego Święta Niepodległości uświetnił swoim występem w dniu 13 listopada góralski, polsko słowacki zespół Folk Kapela „Góralska Hora”. Koncert pieśni patriotycznych, góralski temperament wspomagany regionalnymi instrumentami wywołał burzę oklasków, przypominając licznie zgromadzonej młodzieży jaka piękna jest „Biało-czerwona”, jakim kosztem wywalczyła wolność, jak ją trzeba kochać i szanować.
Jaką naukę przekazuje Jan Kościołowi? Czego nas uczy? Wszak Jan jest modelem, przykładem, mistrzem życia dla wszystkich, którzy uwierzyli w Chrystusa.
W owym czasie pojawił się Jan Chrzciciel i głosił na Pustyni Judzkiej te słowa: «Nawracajcie się, bo bliskie jest królestwo niebieskie». Do niego to odnosi się słowo proroka Izajasza, gdy mówi: «Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Panu, dla Niego prostujcie ścieżki!» Sam zaś Jan nosił odzienie z sierści wielbłądziej i pas skórzany około bioder, a jego pokarmem były szarańcza i miód leśny. Wówczas ciągnęły do niego Jerozolima oraz cała Judea i cała okolica nad Jordanem. Przyjmowano od niego chrzest w rzece Jordan, wyznając swoje grzechy. A gdy widział, że przychodziło do chrztu wielu spośród faryzeuszów i saduceuszów, mówił im: «Plemię żmijowe, kto wam pokazał, jak uciec przed nadchodzącym gniewem? Wydajcie więc godny owoc nawrócenia, a nie myślcie, że możecie sobie mówić: „Abrahama mamy za ojca”, bo powiadam wam, że z tych kamieni może Bóg wzbudzić dzieci Abrahamowi. Już siekiera jest przyłożona do korzenia drzew. Każde więc drzewo, które nie wydaje dobrego owocu, zostaje wycięte i wrzucone w ogień. Ja was chrzczę wodą dla nawrócenia; lecz Ten, który idzie za mną, mocniejszy jest ode mnie; ja nie jestem godzien nosić Mu sandałów. On was chrzcić będzie Duchem Świętym i ogniem. Ma on wie jadło w ręku i oczyści swój omłot: pszenicę zbierze do spichlerza, a plewy spali w ogniu nieugaszonym».
Autorstwa Lothar Wolleh - Praca własna, CC BY-SA 3.0, commons.wikimedia.org
Sześćdziesiąt lat temu, 8 grudnia 1965 roku, zakończył się Sobór Watykański II. Ten dwudziesty pierwszy w historii sobór powszechny obradował w latach 1962-1965. Ogłosił 16 dokumentów, reformujących niemal całość życia Kościoła: cztery konstytucje (trzy dogmatyczne, jedną duszpasterską), dziewięć dekretów i trzy deklaracje.
Jego postanowienia nie wzięły się znikąd. W ciągu poprzedzającego Vaticanum II półwiecza przygotowały je ruchy: biblijny, liturgiczny, ekumeniczny. O ile poprzednie, a szczególnie pierwsze sobory powszechne koncentrowały się wokół dogmatów o Chrystusie i Trójcy Świętej (co było związane z toczonymi wówczas kontrowersjami doktrynalnymi), o tyle Sobór Watykański II był zorientowany na duszpasterski konkret, na wewnętrzną odnowę całego Kościoła. Był pierwszą, zakrojoną na tak szeroką skalę refleksją Kościoła o sobie samym, aby mógł skuteczniej ewangelizować świat.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
