Blisko 40 nauczycieli religii wraz z końcem roku katechetycznego, wzięło udział w wyjazdowych rekolekcjach, które zorganizował ks. dr Damian Mroczkowski.
Do poprowadzenia trzydniowych ćwiczeń duchowych, dyrektor wydziału katechetycznego zaprosił ks. Radosława Mielczarka, wikariusza parafii NMP Królowej Polski w Świdnicy, który miał wlać wiarę w nauczycieli religii, niepewnych swojego zawodowego jutra w szkole.
W jednej konferencji ks. Mielczarek mówił o miłosierdziu Jezusa, odnosząc się do historii cudzołożnej kobiety, którą Jezus uratował przed ukamienowaniem. Podkreślił, jak wyjątkowe było natychmiastowe przebaczenie udzielone przez Jezusa, które było trudne do zaakceptowania przez ówczesne wspólnoty. Zwrócił również uwagę na historyczny fakt, że ten fragment Ewangelii był usunięty na początku trzeciego wieku z powodu zgorszenia, jakie wywoływał. Kapłan zachęcił do refleksji nad własnymi postawami wobec grzechu i miłosierdzia, pytając, po której stronie by stanęli – oskarżycieli czy Jezusa, który przebacza?
Katechetów 25 czerwca odwiedził biskup świdnicki. Sprawując Eucharystię podkreślił, że głos Boży jest zawsze aktualny i wymaga otwarcia serca oraz wytężonego słuchu. Bp Mendyk szczególnie zwrócił uwagę na rolę katechetów jako nauczycieli wiary. - Chciałbym, abyśmy mieli w sobie przekonanie, że Bóg naprawdę nieustannie do nas mówi i jest wierny w swoich obietnicach – zaznaczył, przypominając, że katecheci, jako przewodnicy duchowi, mają szczególne zadanie, aby pomagać innym w rozpoznawaniu i słuchaniu Bożego głosu. Hierarcha przypomniał także, że droga do prawdziwego życia jest wąska i wymagająca, ale prowadzi do pełni życia.
W programie rekolekcji nie zabrakło okazji do modlitwy w kaplicy czy na świeżym powietrzu oraz czasu na wymianę doświadczeń.
Uroczystości przewodniczył bp Zbigniew Kiernikowski
Ze względu na walory historyczne, artystyczne i duchowe kościół bracki św. Józefa w Krzeszowie został ogłoszony diecezjalnym sanktuarium.
Dokonało się to 19 marca, w Roku św. Józefa, ogłoszonym przez papieża Franciszka. Uroczystość pod przewodnictwem bp. Zbigniewa Kiernikowskiego rozpoczęła się w bazylice Matki Bożej Łaskawej, skąd wyruszyła procesja z obrazem św. Józefa do kościoła brackiego. Dekret księdza biskupa ogłaszający sanktuarium, odczytał kanclerz kurii biskupiej ks. Józef Lisowski.
Miały od 26 do 64 lat. Ginęły po kolei – w ciągu kilku miesięcy 1945 roku. Dlatego, że do końca pozostały z dziećmi - sierotami, z pacjentami w szpitalu, z osobami starszymi, które nie miały rodzin ani opieki. Z tymi wszystkimi, którzy nie byli w stanie się bronić ani uciekać przed Armią Czerwoną, która brutalnie wkroczyła wtedy na Ziemię Warmińską. Czy można zrozumieć postępowanie sióstr katarzynek?
Pracowały na całej Warmii, w różnych domach zakonnych i w różnych miejscach: domach dziecka, szpitalach, ośrodkach opieki. Gdy żołnierze sowieccy zaczęli zajmować te ziemie, ludzie zaczęli się masowo ewakuować. Nie mogło być na tych ziemiach dzieci, które nie miały rodziców, chorych bez własnych rodzin czy najstarszych mieszkańców. Takich osób nie opuściły jednak siostry katarzynki. Mimo że były przez czerwonoarmistów bite, gwałcone, torturowane – na przykład w szpitalnej piwnicy, gdzie szukały schronienia wraz ze swymi podopiecznymi. Te, które zostały wtedy z pacjentami, były wielokrotnie wykorzystywane przez Sowietów. Niektóre więziono, a potem zesłano w głąb ZSRR. Pracowały w łagrach, zmarły z wycieńczenia. Siostra, która zorganizowała ewakuację dzieci – zgromadziła je w grupie na dworcu kolejowym, sama zaś poszła szukać dla nich wody i pożywienia. Żołnierz Armii Czerwonej zastrzelił ją, gdy tylko wyszła na zewnątrz. Były siostry, które zginęły wskutek ciągnięcia ich za samochodem po ulicach Kętrzyna. Po zajęciu Gdańska przez Sowietów pod koniec marca 1945 r. rozpoczęły się mordy, grabieże i gwałty na miejscowej ludności. Ofiarą napaści padły też siostry katarzynki, które znalazły się w mieście po przymusowej ewakuacji macierzystego domu w Braniewie. Jak podaje KAI, 58-letnia siostra Caritina Fahl, nauczycielka i ówczesna wikaria generalna Zgromadzenia, ze wszystkich sił starała się bronić młodsze siostry przed gwałtem. Została straszliwie pobita, zmarła po kilku dniach. Takie były ich losy.
Neoprezbiterzy z biskupami naszej diecezji i przedstawicielami wspólnoty seminaryjnej
Bp Tadeusz Lityński udzielił święceń prezbiteratu dwóm diakonom Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej. Uroczysta liturgia odbyła się 31 maja w gorzowskiej katedrze pw. Wniebowzięcia NMP.
W tym szczególnym momencie, diakonom, towarzyszyli bliscy, znajomi i rodzina, kapłani oraz przedstawiciele wspólnoty seminaryjnej. Neoprezbiterzy to ks. Jakub Błażyński z parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Otyniu i ks. Jakub Cieplak z parafii św. Henryka w Sulęcinie.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1748635398.jpg)
