W 45. numerze tygodnika „Uważam Rze” ukazał się artykuł Ewy K. Czaczkowskiej pt. „Pułapki na biskupów”. Autorka przytoczyła w nim przypadki kilku wypadków samochodowych i innych co najmniej dziwnych zdarzeń komunikacyjnych, których ofiarami padli lub mieli paść polscy biskupi i księża. W wypadkach zginęli: w 1948 r. bp Stanisław Łukomski - ordynariusz łomżyński; w 1968 r. bp Antoni Pawłowski - ordynariusz włocławski; w 1982 r. bp Kazimierz Kluz - biskup pomocniczy z Gdańska; w 1986 r. bp Wilhelm Pluta - ordynariusz gorzowski; w 1992 r., a więc już po przełomie politycznym bp Jerzy Dąbrowski - biskup pomocniczy z Gniezna, zastępca sekretarza Konferencji Episkopatu Polski. Śmierci uniknęli m.in.: w 1949 r. ówczesny nowo mianowany arcybiskup warszawsko-gnieźnieński Stefan Wyszyński, który tuż przed ingresem w Gnieźnie cudem uniknął wypadku-zasadzki; w 1984 r. abp Henryk Gulbinowicz - metropolita wrocławski, którego samochód podpalono, w 1983 r. ks. Henryk Jankowski; 13 października 1984 r. ks. Jerzy Popiełuszko (gdy samochód, którym wracał, wraz z innymi osobami, z Gdańska do Warszawy obrzucono kamieniami; jak wiadomo, tydzień później atak na ks. Jerzego był już niestety skuteczny).
Z dużym prawdopodobieństwem, a w niektórych przypadkach z całkowitą pewnością wiadomo, że opisywane wypadki aranżowane były przez PRL-owską bezpiekę. Bezpośredni sprawcy i ich mocodawcy najczęściej nie ponieśli żadnej odpowiedzialności. Także po 1989 r., kiedy w wolnej, zdawałoby się, Polsce można było się spodziewać wyjaśnienia i ukarania odpowiedzialnych za te haniebne czyny. Zabrakło woli działania lub pośpiesznie niszczono SB-ckie akta, co też zresztą niszczycielom uszło bezkarnie. Symbol niemocy nowej władzy czy pokłosie „grubej kreski”?
Jan Paweł II podczas spotkania z aktorem i reżyserem Roberto Benignim
Z okazji spotkania Leona XIV z przedstawicielami świata sztuki filmowej przypominamy kilka refleksji papieży na temat „siódmej sztuki”. Według papieży może ona rodzić harmonię, budzić na nowo zachwyt, ożywiać karty historii, promować humanizm zakorzeniony w wartościach Ewangelii. „Kino może pojednywać wrogów” – mówił Jan Paweł II.
Audiencja papieża Leona XIV z przedstawicielami „siódmej sztuki” 15 listopada w Pałacu Apostolskim w Watykanie wpisuje się w ciąg spotkań papieży ze światem filmu. Prześledzenie niektórych z tych refleksji pozwala zbudować pewien paradygmat dotyczący tego, co — według papieży — ten potężny język, narodzony pod koniec XIX wieku, może wywołać w umysłach, a przede wszystkim w sercach ludzi.
Pod koniec roku liturgicznego czytania mszalne przygotowują nas na to, co jest naturalnym kresem każdego z nas, pielgrzymów na ziemi, czyli na przejście z tego świata do – jak mówi wiara – nowego życia. Powrót Chrystusa jest ważny, bo niesprawiedliwości na ziemi jest wiele.
Gdy niektórzy mówili o świątyni, że jest przyozdobiona pięknymi kamieniami i darami, Jezus powiedział: «Przyjdzie czas, kiedy z tego, na co patrzycie, nie zostanie kamień na kamieniu, który by nie był zwalony». Zapytali Go: «Nauczycielu, kiedy to nastąpi? I jaki będzie znak, gdy to się dziać zacznie?» Jezus odpowiedział: «Strzeżcie się, żeby was nie zwiedziono. Wielu bowiem przyjdzie pod moim imieniem i będą mówić: „To ja jestem” oraz: „Nadszedł czas”. Nie podążajcie za nimi! I nie trwóżcie się, gdy posłyszycie o wojnach i przewrotach. To najpierw „musi się stać”, ale nie zaraz nastąpi koniec». Wtedy mówił do nich: «„Powstanie naród przeciw narodowi” i królestwo przeciw królestwu. Wystąpią silne trzęsienia ziemi, a miejscami głód i zaraza; ukażą się straszne zjawiska i wielkie znaki na niebie. Lecz przed tym wszystkim podniosą na was ręce i będą was prześladować. Wydadzą was do synagog i do więzień oraz z powodu mojego imienia wlec was będą przed królów i namiestników. Będzie to dla was sposobność do składania świadectwa. Postanówcie sobie w sercu nie obmyślać naprzód swej obrony. Ja bowiem dam wam wymowę i mądrość, której żaden z waszych prześladowców nie będzie mógł się oprzeć ani sprzeciwić. A wydawać was będą nawet rodzice i bracia, krewni i przyjaciele i niektórych z was o śmierć przyprawią. I z powodu mojego imienia będziecie w nienawiści u wszystkich. Ale włos z głowy wam nie spadnie. Przez swoją wytrwałość ocalicie wasze życie».
- Niosą więźniom wyzwolenie, wyzwolenie ducha. Niosą więźniom nadzieję na zwycięstwo Chrystusa w ich sercach. Niosą wszystkim uzależnionym konkretną pomoc, by poczuli na nowo smak wolności – mówił abp Marek Jędraszewski podczas Mszy św. w kościele Przenajświętszej Trójcy przy ul. Łanowej w Krakowie z okazji 25-lecia domu zakonnego w Płaszowie i 340. rocznicy przybycia pierwszych trynitarzy do Polski.
Wszystkich gości, na czele z abp. Markiem Jędraszewskim, przywitał o. Rafał Piecha OSsT. Zaznaczył, że uroczysta Eucharystia jest dziękczynieniem za 25 lat działalności duszpasterskiej trynitarzy w Płaszowie i Archidiecezji Krakowskiej oraz 340 lat obecności na terenie Rzeczypospolitej.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
